USA – South-West

Joshua Tree

Onze eerste bestemming was het Joshua National Park en ligt iets voorbij Palm Springs. Na een overnachting in een eenvoudig motel in dit verder luxe oord dat omgeven is door palmbomen, zijn we via de zuidelijke ingang door het park gereden.
We hebben ons laten vertellen dat dit park door de meeste toeristen wordt overgeslagen. Het is desondanks de moeite waard geweest er een kijkje te nemen. Er is een interessante mix van vegetatie die naar mate je verder noordwaarts trekt naar het hoger gelegen gedeelte van het park verandert. De Ocotillo en Cholla cactus zijn de meest in het oogspringend. De laatste ziet er heel vriendelijk uit maar het dons waarmee de cactus bedekt is, bestaat uit hele fijne naalden voorzien van weerhaken.

De Joshua Trees groeien alleen op het hoger gelegen gedeelte van het park omdat het hier koeler en natter is. En ja, die Joshua Trees blijven aparte bomen. De combinatie van het stakige op cactussen gelijkende groen en de rondborstige granieten rotsenformaties geven het landschap een filmisch karakter. Het zou je niet verbazen als er ineens een oude goudzoeker opduikt.
Aan de noordkant van het park bevindt zich op de I62 ook de afslag richting de Marine Corps Air Ground Combat Center. Normaal niet de moeite van het noemen waard, maar juist die dag zouden er Marines terugkeren van een buitenlandse missie. Alle motels in de omgeving zaten vol met familie die de troepen kwamen verwelkomen. Ergo, wij moesten of terug naar Palm Springs of een nachtje een duur hotel nemen. Sliep best lekker!

Red Rock & Colorado River Area

De volgende bestemming is de Red Rock Crossing in Sedona in de buurt van Flagstaf. Bij zonsondergang moet dit een zeer mooie foto kunnen opleveren. De laatste zonnestralen laten de rode rotsen nog mooier op kleuren, is het verhaal. Waarschijnlijk zijn wij in de verkeerde tijd van het jaar, want eerlijk gezegd is het effect met mijn blote oog niet zo heel goed waarneembaar. Voor de verandering sta ik nu dus maar eens op de foto!
Vanaf Sedona is het vervolgens een “klein” stukje naar het Grand Canyon NP. Het is heel imposant wanneer je zo van boven op het plateau naar de diepte kijkt. We hebben nog geprobeerd om in de Canyon af te dalen, hoewel we er niet voldoende op waren voorbereid. Dat werd dan ook geen succes! Na een moeizame afdaling over een zeer onregelmatige pad moesten we in de oplopende temperatuur weer omhoog. Puf..

Na op diverse uitkijkpunten van dit imponerende natuurverschijnsel te hebben genoten, moesten we weer opzoek naar een volgende slaapplaats. In een van de designbladen die we wel eens kopen hadden we voorafgaande aan de reis een mooie foto gezien van de Antelope Canyon. Wanneer je een idee wil krijgen hoe het landschap in deze regio is ontstaan, dan moet je naar deze bezienswaardigheid. In de buurt van Page -onze slaapplaats- zijn twee kloven ontdekt die als gevolg van de overstromingen die regelmatig plaatshebben in de rotsen zijn uitgesleten. Het fotograferen in de kloof vereist een vaste hand: er komt weinig licht binnen en met de flitser gaat de subtiele structuur die in de rots is uitgesleten verloren.

 

Vanuit Page gaat onze route verder in de richting van Moab. De route blijkt onverwachts via een zeer adembenemend gebied te lopen. De foto’s in de reisgids tonen niet de indrukwekkende omvang van het landschap. Wat is dit groots!
De afstand naar Moab is betrekkelijk groot en omdat we hebben gehoord dat Moab relatief druk bezocht wordt kunnen we het er niet op wagen laat aan te komen. Het blijkt niet mogelijk om in de accommodatie in Monument Valley te overnachten. Wat te doen?
Terugrijden vanuit Moab om eerst een kamer te boeken is geen optie. We besluiten een paar uur rond te kijken en dan ergens onderweg dan maar wat te zoeken. Dat blijkt een goede keuze: bij het binnenrijden van Bluff is er net een kamer vrij gekomen in een klein motel. Wat een geluk.

National Arches – Moab

Onderweg naar Moab ligt ook nog een klein National Park met de naam Natural Bridges. De erosie in dit park is voornamelijk het gevolg van water dat in het witte(!) gesteente in de loop van de jaren zijn weg heeft gezocht. Het park is niet erg groot en is vrij rustig. De aanblik van de witte rotsen is na een paar dagen ‘red rock’ een aangename afwisseling.

Het park bij Moab wordt gekenmerkt door andere vormen van erosie. Hier spelen de wisselwerking van vocht en zout in samenhang met de temperatuur de belangrijkste kracht achter het verval van het gesteente. Naast de bogen zijn hier en daar ook wankele rotsen hoog in de lucht te vinden.
Wij kijken vanaf het Upper Delicate Arch Viewpoint naar de mensen die de wandeling in de brandende zon maken naar de Delicate Arch op 1474m. Vanaf het startpunt van de wandeling wordt een hoogteverschil van 150 m overbrugd gedurende de 5 km lange tocht. Er wordt aangeraden deze wandeling tegen zonsondergang te maken!

Las Vegas

Wordt vervolgd!

Death Valley

Yosimeti

San Francisco

M1 – Cabrillo Highway

 

Hollywood – Los Angeles