Gouden Toekomst

In mijn voorgaande artikel schreef ik over de noodzaak om dingen op een gegeven moment op te ruimen en bij voorkeur nog voor dat de belemmeringen die het verleden kan opwerpen schade aanrichten. De aanleiding voor dat artikel was de oproep om iets te doen aan de lelijkheid van je omgeving, verpakt in een reclamespot van een internationaal opererend doe-het-zelf warenhuis.

In de weken na het verschijnen van dat artikel is meer dan eens duidelijk geworden tot welke lelijkheid de mensheid in staat is. In de Oekraine werd – waarschijnlijk weliswaar per abuis – een lijnvliegtuig uit de lucht geschoten door een groep individuen die het oneens is met de keuze van de autoriteiten. Die keuze betekent volgens mij namelijk een breuk met het verleden, gemaakt in de verwachting op een toekomst met meer geluk waarbij de traditionele banden met Rusland worden verbroken ten gunste van een nieuwe relatie met de Europese Unie.

In dit conflict zijn talloze dubieuze gebeurtenissen aan te wijzen en spelen factoren een rol waarvan de samenhang nu nog niet kan worden overzien. Het zou mij niets verbazen wanneer dit proces in gang is gezet door het najagen van financieel gewin, maar bovenal ook het ijken van oude machtsposities; met het neerhalen van de Berlijnse Muur is de Koude Oorlog slechts in een coma geraakt en niet, zoals we in West-Europa wilden geloven, een langzame dood gestorven.
Het tribale denken, dat sinds de val van de muur tussen “Oost en West” een meer coöperatieve vorm aan nam, herleeft onder het verschuiven van de invloedssferen. Je zou kunnen zeggen dat geluk is als communicerende vaten: wat de één wint, verliest de ander.

Ondertussen gaat het leven elders in de wereld verder, een dreigende herleving van een psychologische oorlog tussen de oude machtsblokken of niet. Hoe dat leven er uit ziet is voor een groot deel geografisch bepaald: het overleven van het ebola virus, het ontvluchten van barbaarse missionarissen, het doorstaan van allerhande natuurgeweld,…

En wij? Wij zijn druk in de weer met het reguleren van de ‘vrije’ markt, het propageren van ‘duurzame’ energie en het bakkeleien over de rol van ‘Zwarte’ Piet, om zo maar een paar geluksbedreigende items te noemen. Het zijn zaken waarbij wij er praktijken op na houden die ook gevoed worden door denkbeelden die in het huidige tijdsgewricht toch dubieus genoemd mogen worden.

Dat er desondanks toch volop te genieten valt bewijst het initiatief van Mondoleone. Ik deel de mening van Leon dat het geluk in de kleine dingen in je (directe) omgeving zit. Daarbij sluit ook de onderstaande slogan aan die ik recent in – weer – een reclame hoorde, nu voor een parfum: